سرپرست گروه تئاتر جوان در بین تیم اجرایی نمایش وقتی جنگ تموم میشه، برمیگردم خطاب به کارگردان و عوامل اجرایی این نمایش گفت : به چه میزان وقت گذاشتید ؟ چقدر از کار خود راضی بودید ؟ چقدر به سمت حرفها ، طرح و ایده هایی که از ابتدا در برنامه بود رفتید و اجرا کردید ؟ و حالا چقدر برای حضور در جشنواره سوره جوان با تمام توان کار کردید ؟!!! و سوالاتی که باید بپرسید تا بفهمید که چرا نتوانستید ؟!!! دلیلش این است که شما وقت نگذاشتید و تلاش متناسبی انجام ندادید . دوستان یزدی شما هر روز تمرین داشتند و شما گاهی که وقت داشتید کار میکردید ... اما در کل ضرری هم نکردید چون جشنواره ای نبود که به خاطرش ضعف و غش کنید ...
آقایی در ادامه گفت : مطمئنا تجربه خوبی به دست آوردید و از هم اکنون برنامه ریزی خواهید کرد تا در جشنواره های بهتر و با ارزش تر شرکت کنید . این حضور این حرکت خود راهی برای پیروزی های بعدی است . البته تلاش های دقیقه نود شما قابل تحسین است و شما تلاش و زحمت خود را کشیدید ولی بدانید که هدف درستی را در پیش نگرفتید . وقتی کارگردان نمایش به خاطر دوستی ها از نظرات هر کس و بیکسی استفاده می کند تا شاید خوب باشد این می شود نتیجه اجرا ! کارگردان باید برای خود صاحب ایده و طرح باشد و این تجربه خوبی برای مشک آبادیان شد و افتخار می کنم به این هنرمند عزیز که تابحال حرکت خوب و ارزشمندی داشته است . اما دلسرد نشوید و برای اجرای عموم قوی خود را آماده کنید .
آقایی افزود : از همه شما عذرخواهی می کنم که در چند روز باقی مانده به بازبینی مسافرت ناگهانی و ضروری پیش آمد و مجبور شدم که نیمه راه رها کنم . ولی در اجرای عموم به شما ثابت خواهم کرد که ایده های اجرایی باید قوی ، محکم و قابل اجرا باشند در این صورت موفق خواهید بود و در اجرای عموم جبران خواهیم کرد . پس در پایان اجراهای جشنواره ای را اصلا ملاک خوب و بد قرار ندهید و در گیر این جشنواره های ضعیف نشوید. بروید به سراغ اصل رشد و پیشرفت که همان علم اندوزی و حرکت درست است . امید که بالندگی شما در جاهایی برتر این جشنواره های بی بنیاد باشد .